ساطع یا ساتع کدام واژه درست است؟ شاید شما هم در مورد نوشتن ساطع یا ساتع دچار شک شوید که کدام املا درست می باشد، املای صحیح این واژه « ساطع » می‌باشد، و « ساتع » املای اشتباه است.
معنی ساطع
- براق
- پرتوافکن
- تابان
- درخشان
- درخشنده
- آشکار
- نمایان
- هویدا
- تابان درخشان
- آشکار هویدا
- افراشته افراخته بلند
- پراکنده منتشر
- ساطع النور روشن نورانی
ساطع در لغتنامه دهخدا
ساطع. [ طِ ] (ع ص ) بلندشونده و برآینده . (از منتهی الارب ) بلند شده چون بوی مشک . (المنجد). || بلند. (غیاث از منتخب ) (آنندراج ). افراخته شده و برداشته شده . (استینگاس ) (ناظم الاطباء).
برافراشته چون گردن . (المنجد). || برآمده . دمیده ، چون : آفتاب ساطع. صبح ساطع. || پراکنده و منتشر. (ناظم الاطباء). منتشر شده (غبار یا نور). (المنجد). شایع. || درخشنده . (منتهی الارب ). منور و تابان . || هویدا. (استینگاس ) (ناظم الاطباء).
آشکار. واضح . بارز. بدیهی : این دو فتح عظیم و دو کار جسیم برهانی ساطعو حجتی قاطع بود بر علو جاه سلطان . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). بر عرق طاهر و محتد زاهر وی فضایل ذات او دلیلی قاطع و برهانی ساطع بود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).
در پایان این مطلب به این نتیجه میریسم واژه ساتع اشتباه است و حتما باید از واژه ساطع استفاده کنیم.