فعل مضارع مستمر فعلی ست که در بیشتر کاربردهایش از وقوع فعل در لحظه و حالی که در حال گذشتن است، خبر می دهد و با فعل کمکی ساخته می‌شود.
ساخت فعل مضارع مستمر
مضارع ساده فعل کمکی داشتن با قرار گرفتن در کنار فعل مضارع اخباری، فعل مضارع مستمر را می‌سازد:
مضارع ساده فعل کمکی داشتن + فعل مضارع اخباری
دارم می روم، داری می روی، دارد می رود….من دارم می روم.
فعل کمکی همچون فعل اصلی صرف می‌شود، این حالت را در فعل ماضی مستمر هم وجود دارد. در مضارع مستمر، فعل کمکی می تواند از فعل اصلی جدا شود
من دارم زبان انگلیسی را با کمک مریم یاد می گیرم.
فعل مضارع مستمر منفی
منفی کردن فعل مضارع مستمر یکی از دشواری های این فعل است؛ آوردن نون نفی بر سر فعل کمکی در نوشتار زبان فارسی دیده نمی شود منفی کردن فعل مضارع مستمر، کاربردی در زبان ندارد.
ندارم می روم یا دارم نمی روم
این دو ساختار حتی در زبان محاوره کاربردی ندارد.
ساخت فعل مجهول مضارع مستمر
برای ساخت فعل مجهول مضارع مستمر، فعل کمکی داشتن در همان وضعیت صرفی مضارع ساده باقی می ماند.
مضارع ساده فعل داشتن + صفت مفعولی (بن ماضی+ ه) + مضارع اخباری فعل کمکی شدن
دارد + انداخته + می‌شود: دارد انداخته می‌شود
کاربرد فعل مضارع مستمر
- وقتی که نویسنده یا گوینده بخواهد فعلی را که در حال وقوع است، توضیح دهد:
دارم می‌روم (در حالی که گوینده هنوز راه نیفتاده است)
- تداوم عمل را در زمان حال:
سال‌هاست که دارم روی این سایت کار می‌کنم.
- آینده ناتمام و در جریان را بیان می‌کند:
فرشته فردا در این زمان دارد خرید می کند.