اینکه یا این که؟ شکل درست کدام است؟
اینکه یا این که درست است؟ شاید شما هم در مورد نوشتن اینکه یا این که دچار شک شوید که کدام املا درست می باشد
املای صحیح این واژه « اینکه » می‌باشد و نوشتن به صورت « این که » نادرست است.
طبق قاعده کلی « اینکه » یک واژه مرکب است و نوشتن آن به صورت جدا جدا نادرست است. برخی از ادیبان برای موارد خاصی استثنا قائل شده اند که برای عوام لزومی در رعایت آن دیده نمیشود.
در لغتنامه دهخدا آورده شده است:
این. ( ضمیر، ص ) ضمیر اشاره برای نزدیک. مقابل آن. ج ، اینها، اینان. ( فرهنگ فارسی معین ).
کلمه اشاره که بدان به شخص یا شی حاضر اشاره میکنند. و چون این کلمه پس از موصوف واقع و موصوف بآن اضافه شود الفش در درج ساقط گردد. ( از ناظم الاطباء ).
پهلوی ، «ان » . از ایرانی باستان ، «اینا» . سانسکریت ، «انا» . ضمیر و اسم اشاره بنزدیک ، مقابل «آن ». ( حاشیه برهان قاطع چ معین ) :
چه بیند بدین اندرون ژرف بین
چه گویی تو ای فیلسوف اندر اینابوشکور بلخی
و گفت تتبع میکن تا این کیست که میگویند پیغمبر خواهد بود. ( فارسنامه ابن البلخی ).
|| برای اشاره بنزدیک.
مقابل آن : این کتاب ، این خانه. ( فرهنگ فارسی معین ) :
بت پرستی گرفته ایم همه
این جهان چون بت است و ما شمنیمرودکی
معنی که در لغتنامه دهخدا
که. [ ک ِ ] ( موصول ، حرف ربط، ادات استفهام ) «که » از نظر لغوی به معانی ِ کس ، کسی که ، و مرادف «الذی » و «التی » عربی و جز اینهاست و برحسب موارد استعمال گوناگون آن در دستور زبان فارسی گاه موصول و گاه حرف ربط است و گاه دلالت بر استفهام دارد:
۱ – «که ٔ» موصول قسمتی از جمله را به قسمت دیگر می پیوندد و برای عاقل به کار می رود، مانند: «مردی که آمد». و غالباً پیش از آن «هر»، «ی نکره »، «این »، «آن » و «ضمایر منفصل من ، تو…» می آید. ( از دستور زبان فارسی تألیف پروین گنابادی ، دیوشلی ، سال سوم ص ۱۸۹ ) ( از یادداشتهای مرحوم دهخدا ).
الف – آن و این :
آنکه نماند به هیچ خلق خدا است
تو نه خدایی به هیچ خلق نمانیرودکی ( از یادداشت ایضاً )
