مباهات یا مباحات؟ کدام واژه درست است

مباهات یا مباحات کدام واژه درست است؟ شاید شما هم در مورد نوشتن مباهات یا مباحات دچار شک شوید که کدام املا درست می باشد، املای صحیح این واژه « مباهات » است و نوشتن آن به صورت « مباحات » اشتباه است.

معنی واژه مباهات:

• افتخار
• بالیدن
• تفاخر
• فخر
• نازش
• سبب غرور
• فخر کردن
• مباهات نمودن
• نازیدن
• بالندگی
• تفخرکردن
• نازیدن بکسی یاچیزی

مباهات در لغتنامه دهخدا

مباهات. [ م ُ ] (ع اِمص ) (از «مباهاة» عربی ) نازیدن و تفاخر کردن به چیزی. (غیاث ). مأخود ازتازی ، تفاخر و ناز ومدح و ستایش بی جا و خودبینی و غرور و نخوت و خودستائی و مدح و ستایش و بزرگی و جلال. (ناظم الاطباء).

نازیدن. بالیدن. فخر. بالش. افتخار. نازش. مفاخره. سرافرازی. سربلندی. سرفرازی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و مباهاتی و مفاخرتی هرچه وافرتر فزود. (کلیله و دمنه ). اما چون سوگند درمیان است از جامه خانه ٔ خاص برای تشریف و مباهات… برگیرم. (کلیله و دمنه ).
بر در کعبه که بیت اﷲ موجودات است .
که مباهات امم زان در والا شنوند.خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص ۱۰۴).کس را از افاضل جهان پایه و مایه ٔ مضاهات و مباهات او نبود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ ۱ تهران ص ۲۸۴).و رجوع به مباهاة شود.

نبرد کردن کسی را در حسن و خوبی و نازیدن به چیزی و با لفظ کردن و داشتن مستعمل است. (آنندراج ).

فصحای عرب به قصاید سبعیات مفاخرت و مباهات می کردند. (لباب الالباب ).
دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات
مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش

حافظ (از آنندراج )

مباهات نمودن ؛ مباهات کردن : شاهی که ممالک جهان به عدل او مباهات می نمود. (لباب الالباب ).

مباهات کردن ؛ فخر کردن. نازیدن :
قیصر روم عظیم است ولیکن به قیاس
گر مباهات کند با تو یکی مسکین است.امیر معزی (از آنندراج ).

خنده زنم چون به دو منحول سست
سخت مباهات کنند این و آن

خاقانی

مباهاة. [ م ُ ] (ع مص ) (از «ب هَ و») نبرد کردن کسی را در حسن و خوبی. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).