مباهات یا مباحات کدام واژه درست است؟ شاید شما هم در مورد نوشتن مباهات یا مباحات دچار شک شوید که کدام املا درست می باشد، املای صحیح این واژه « مباهات » است و نوشتن آن به صورت « مباحات » اشتباه است.

معنی واژه مباهات:

  • افتخار
  • بالیدن
  • تفاخر
  • فخر
  • نازش
  • سبب غرور
  • فخر کردن
  • مباهات نمودن
  • نازیدن
  • بالندگی
  • تفخرکردن
  • نازیدن بکسی یاچیزی

مباهات در لغتنامه دهخدا

مباهات. [ م ُ ] (ع اِمص ) (از «مباهاة» عربی ) نازیدن و تفاخر کردن به چیزی. (غیاث ). مأخود ازتازی ، تفاخر و ناز ومدح و ستایش بی جا و خودبینی و غرور و نخوت و خودستائی و مدح و ستایش و بزرگی و جلال. (ناظم الاطباء).

نازیدن. بالیدن. فخر. بالش. افتخار. نازش. مفاخره. سرافرازی. سربلندی. سرفرازی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و مباهاتی و مفاخرتی هرچه وافرتر فزود. (کلیله و دمنه ). اما چون سوگند درمیان است از جامه خانه ٔ خاص برای تشریف و مباهات… برگیرم. (کلیله و دمنه ).
بر در کعبه که بیت اﷲ موجودات است .
که مباهات امم زان در والا شنوند.خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص ۱۰۴).کس را از افاضل جهان پایه و مایه ٔ مضاهات و مباهات او نبود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ ۱ تهران ص ۲۸۴).و رجوع به مباهاة شود.

نبرد کردن کسی را در حسن و خوبی و نازیدن به چیزی و با لفظ کردن و داشتن مستعمل است. (آنندراج ).

فصحای عرب به قصاید سبعیات مفاخرت و مباهات می کردند. (لباب الالباب ).
دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات
مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش

حافظ (از آنندراج )

مباهات نمودن ؛ مباهات کردن : شاهی که ممالک جهان به عدل او مباهات می نمود. (لباب الالباب ).

مباهات کردن ؛ فخر کردن. نازیدن :
قیصر روم عظیم است ولیکن به قیاس
گر مباهات کند با تو یکی مسکین است.امیر معزی (از آنندراج ).

خنده زنم چون به دو منحول سست
سخت مباهات کنند این و آن

خاقانی

مباهاة. [ م ُ ] (ع مص ) (از «ب هَ و») نبرد کردن کسی را در حسن و خوبی. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

 

0 دیدگاهبستن دیدگاه‌ ها

ارسال دیدگاه

عضویت در خبرنامه

آخرین پست ها و مقالات را در ایمیل خود دریافت کنید

[mc4wp_form id="517"]

ما قول می دهیم که اسپم ارسال نشود :)