فهوای کلام یا فحوای کلام؟
فحوای کلام درست است یا فهوای کلام؟!
حتما شما هم بارها و بارها در سخنرانی یک استاد یا معلم شنیده اید که: فحوای کلام را فهمیده‌اید؟ ما هم بدون اینکه به شکل ظاهری این عبارت توجه کرده باشیم؛ با بله پاسخ داده‌ایم. اما موقع نوشتن این واژه، تردید داشتیم که بنویسیم فحوا یا فهوا؟
فحوا واژه‌ای عربی است که از ریشه فَحَا گرفته شده و به معنی درونمایه و مضمون اصلی است! به بیانی دیگر، همان جان کلام یا لب مطلب. اما باید توجه داشته باشیم که واژه فهوا در هیچ فرهنگ‌نامه معتبری نیامده است و درحقیقت این واژه ساخته افرادی است که به املای فحوا توجه نداشته‌اند و به‌تدریج از شکل نادرست آن در نوشتار استفاده کرده‌اند و همین موضوع باعث شده که واژه فهوا به‌جای فحوا در متن‌ها رایج شود.
در نوشته های خود از مترادف‌های کلمه فحوا هم استفاده کنید:
جان کلام
محتوا
مضمون
معنا
لب‌مطلب
چند مثال از فحوای کلام:
استاد سعی داشت فحوای کلام را به مخاطب انتقال دهد.
قاضی باید از فحوای کلام و زبان بدن شاهدان تصمیم می گرفت.
یک مثال مصداقی می‌زنم که بتواند فحوای کلام را برساند؛