تشدید نشانه‌ای است در خط عربی و خط فارسی که اگر بر روی حرفی از کلمه‌ای بیاید آن حرف باید دو بار خوانده شود، مانند معطّر که به شکل مُ/عَط/طَر خوانده می‌شود. این حرکت که باعث دو بار خوانده شدن یک حرف می‌شود؛ هنگامی روی یک حرف قرار می‌گیرد که دو حرف یکسان که یکی بدون حرکت و دیگری دارای حرکت است، کنار هم بیایند. در نوشتار، یکی از آن دو حرفِ یکسان نوشته می‌شود و روی آن نشانه تشدید گذاشته می‌شود. این نشانه، کوچک شده حرف “س” است که ابتدای کلمه “شَدَّة” عربی است. نشانۀ تشدید در قرن هجدهم میلادی توسّط الخلیل بن احمد برای نگارش اشعار پدید آمد و جایگزین نشانۀ نقطه گردید که تا پیش از این بجای تشدید بکار می رفت.

کاربرد علامت تشدید (ــّـ) در تایپ فارسی محدود است. برای همین ممکن است وقتی به آن نیاز داریم، جای آن را پیدا نکنیم. جای تشدید در کیبورد تایپ تشدید در زبان فارسی ضرورت ندارد و بسیاری درج آن را اختیاری می‌دانند.

در صفحه کلید استاندارد فارسی، تشدید با گرفتن دکمه Shift و فشردن دکمه I تایپ می‌شود.    Shift + I

در کیبورد رایج ویندوز، تشدید با گرفتن دکمه Shift و فشردن دکمه  F تایپ می‌شود.    Shift + F 

0 دیدگاهبستن دیدگاه‌ ها

ارسال دیدگاه

عضویت در خبرنامه

آخرین پست ها و مقالات را در ایمیل خود دریافت کنید

[mc4wp_form id="517"]

ما قول می دهیم که اسپم ارسال نشود :)