در نثر امروز فارسی، به علت بی‌دقتی، بسیاری از واحدهای شمارش جای خود را به «عدد» و «تا» داده‌اند. واحد شمارش یا رابط شمارش، رابط میان عدد و معدود است که در زبان فارسی برای اشیاء، حیوانات و برخی از مکان‌ها استفاده می‌شود.

واحد شمارش کاربرد
اصله درخت/ نهال
برگ کاغذ/ مقوا/ کاغذ بدون جلد
بند یک دسته کاغذ
پارچه روستا/ آبادی
پرس غذا
پیمانه مایعات
تا/ عدد/ دانه اکثر اشیای قابل شمارش
تخته قالی/ پتو/ فرش
جام شیشه و آینه
جرعه آب/ مایعات
جریب واحد مساحت برای زمین و ملک
جعبه/ بسته/کارتون اشیای بسته‌بندی شده
جفت کفش/ دستکش/ جوراب
جلد گواهینامه/ شناسنامه/ کتاب/ مجله
جين بسته‌های شش‌تایی
حب قرص/ قند/ تریاک
حلقه چاه/ فیلم/ لاستیک/ فیلم/ نوار/ لوح فشرده
خوشه انگور/ خرما
دٌز دارو
دانگ ملک/ زمین
درجه جهت/ زاویه
دست مبل/ ظروف/ لباس/ رختخواب
دستگاه ماشین/ رادیو/ تلویزیون/ دوربین
دسته گل و گیاه
دوجين بسته‌های دوازده‌تایی
دهنه/ باب خانه/ مغازه/ باغ
رام قطار
رأس حیوانات اهلی
رشته کمربند/ گردنبند/ قنات/ طناب
زنجیر فیل
سکه پول فلزی
سيخ انواع کباب
شاخه گل/ نبات/ آهن‌آلات
شعله لامپ/ شمع
طاقه/ قواره/ توپ پارچه
عدل پنبه/ پارچه
فال گردو
فروند هواپیما/ کشتی/ توپ/ تانک
فقره چک/ سفته
قالب پنیر/ کره/ صابون
قبضه اسلحه/ چاقو/ تفنگ/ مسلسل
قرص نان
قطعه طیور/ ماهی/ تمبر/ اسکناس/ عکس/ زمین/ فرش/ چک
قلاده سگ/ پلنگ
کلاف کاموا
کیسه برنج/ حبوبات
ليتر مایعات/ بنزین/ نفت/ گازوییل
مترمکعب حجم آب
مثقال زعفران/ چای/ ادویه‌جات
من نان
نخ/ بسته سیگار
نسخه روزنامه/ کتاب/ مجله/ احکام قضایی/ مدارک پزشکی
نفر انسان/ شتر/ درخت خرما
واحد مدرسه/ حمام/ آپارتمان/ منزل مسکونی
ورق کاغذ/ آهن
0 دیدگاهبستن دیدگاه‌ ها

ارسال دیدگاه

عضویت در خبرنامه

آخرین پست ها و مقالات را در ایمیل خود دریافت کنید

[mc4wp_form id="517"]

ما قول می دهیم که اسپم ارسال نشود :)